Cuenca: onze eerste Cuy (deel 2)

Op de weg terug naar Cuenca vinden we echter toch nog een restaurant waar de cuy nog op de grill ligt.
We gaan daar zitten en bestellen twee cavia's. Dat moet wel genoeg zijn voor ons!!! De dieren worden achter in de keuken uit een voorraadton gehaald en aan een spies geregen. Alle organen die hierbij niet op hun plaats blijven zitten worden teruggestopt en zo hangen enkele ogenblikken later onze cavia's boven de bbq.
Als de dieren goed zijn is het tijd om de borden op te gaan maken. Ze worden van de spies gehaald en met een paar raken klappen met een iets te bod mes in stukken gehakt. Voor ons blijven de pootjes en de snuit toch redelijk herkenbaar waardoor de eetlust nou niet bepaald aangewakkerd wordt.
Maar we zijn hier niet naar toe gekomen om nu terug te krabbelen en zo hebben zowel Jacqueline als ik even later een stuk cavia in onze handen. Eerst nemen we nog een aardappel en een slok cola voordat we het eerste stukje cuy-vlees van het bod afhalen en voorzichtig in onze mond stoppen. Omdat wij allebij geen liefhebbers zijn van wild, hebben we ook het idee dat ook dit niet helemaal ons lievelingseten zal gaan worden.
Jessica en haar zus zitten ons aan te kijken op het moment dat we de eerste hap nemen.
Het eerste stukje vlees valt echter reuze mee (het zit voor ons gevoel een beetje tussen varkensvlees en kip in....maar dan ook weer helemaal anders). We eten zo een aantel flinke stukken vlees op. Volgens de zus van Jessica hebben we toch nog niet echt cuy gegeten omdat we de organen en de pootjes niet mee opgegeten hebben. Dit ging ons echter nog net iets te ver en we laten het bij hetgeen we nu op hebben. We zijn weer een hele ervaring rijker.

We worden na het eten weer bij het hotel afgezet (hoeven we niet over straat...) en gaan slapen.
De volgende dag staan we namelijk weer vroeg op om met de bus naar de Ingapirca te gaan. Een busreis van twee uut brengt ons naar de restanten van wat ooit door de Inga's en Canari's gemaakt is.
Onderweg worden we echter aangehouden door een aantal militairen die langs de weg staan. Enkele militairen staan daar met een flink geweer in de aanslag. Een van de miltairen komt de bus in en verzoekt iedereen de bus te verlaten. Een aantal militairen doorzoekt de bus terwijl buiten alle handbagage doorzocht wordt. Enkele buspassagiers moeten in spreidstand met de handen tegen de bus gaan staan en worden gefouilleerd. Van ons vieren is alleen Sjef de gelukkigen. Ik was net te laat om van dit schouwspel een leuke foto te maken.
Dat het allemaal niet erg veel om handen had bleek wel toen we enkele minuten later weer de bus weer in mochten en de reis mochten vervolgen. Een Argentijns echtpaar vertelde ons dat dit soort controles in ieder Zuid Amerikaans land vaak voorkomen, maar dat er in Ecuador nog nooit iets noemenswaardigs gevonden is.
In landen als Mexico en Guatemala wordt bij dit soort controles meestal wel iets gevonden.

Eenmaal bij de Ingapirca aangekomen kopen we een kaartje a $6,- pp waarbij we ook nog een engelstalige gids krijgen.
Deze blijkt volgens eigen zeggen echter zo 'ziek' te zijn dat hij alleen maar de algemene uitleg kan doen waarna hij naar het ziekenhuis moet. We krijgen deze uitleg en kunnen vervolgens op eigen gelegenheid nog wat rondlopen.
We bekijken alles goed en melden ons vervolgens om 13.15 uur weer bij de bus voor de terugreis. Tot onze verbazing zien we daar de gids nog lopen. Hij was toch te laat. Het ziekenhuis was al dicht....

De terugreis gaat vervolgens ook weer wat stroever dan de heenreis. Een stukje weg waar we op de heenweg nog doorkonden blijkt nu zover open te liggen dat de bus daar niet verder kan. Geen probleem voor de buschauffeur. Op dit smalle bergweggetje keert hij de bus gewoon even met aan de ene kant een afgrondje van een paar meter en aan de andere kant de begroeiing die verder tegen de berg omhoog loopt.
Het lukt hem wonder boven wonder toch waarna hij de verloren tijd via een andere weg probeert in te halen.
Uiteindelijk komen we weer in Cuenca aan waar we het centrum nog gaan bezoeken. Een grote kathedraal in het centrum en de mooie afgewerkte huizen en straten maken van Cuenca een mooie schone stad. Een stad die helemaal af is wat dat betreft. Dit in tegenstelling tot steden waar we eerder zijn geweest.
In het centrum gaan we deze avond ook wat eten.
En hoewel het gisteren een mooie ervaring is geweest zijn we allemaal toch blij dat er nu weer vertrouwde gerechten te bestellen zijn. Welke we ons goed hebben laten smaken.

Morgen hebben we nog een dagje Cuenca waarna we donderdag een binnenlandse vlucht nemen naar Guayaquil,
dit duurt echter nog een paar dagen en daar gaan we nu nog niet op vooruit lopen.
Wij wensen iedereen in Nederland erg veel succes toe bij het sneeuwvrij maken van de oprit, stoep en straat.
Wij zullen hier aan jullie denken als we in ons t-shirt bij een temperatuur van ruim 20 graden van de zon genieten...

Adios
Jacqueline & Pieter