Vertrek naar Quito

Zondag 6 januari 2013

Zondagochtend gaat om 05.30 uur de wekker. We springen onder de douche en maken ook de kinderen mee wakker. Omdat ze ons namelijk niet kunnen komen ophalen willen ze ons wel heel graag mee wegbrengen naar het vliegveld.
Als om 06.30 uur ook opa en oma en Jos met oma, Sjef en Marie Louis in Udenhout aankomen vertrekken we in twee auto's naar Schiphol.
Het gaat allemaal heel voorspoedig (wat wil je ook op deze tijd op zondagmorgen).
Jos rijdt na het afzetten meteen door en de rest gaat nog even mee naar binnen voor een kopje koffie.
We hebben de bagage ingeleverd en kwamen er daar achter dat onze koffer 4 kilo te zwaar was. Koffer open dus en vier kilo overgeheveld naar een andere koffer. Probleem ook weer opgelost (zou anders 100 euro extra gekost hebben...)
Dan is het moment aangebroken dat we door de douane moeten. Ik voelde meteen een behoorlijke brok in mijn keel opkomen.
Jacqueline had dat ook, maar die krijgt dit soort brokken altijd in haar oog...(?)...
Het is toch wel vervelend om je kinderen achter te laten en zelf voor drie weken naar Ecuador af te reizen.
Maar goed, ze zijn in goede handen en waarschijnlijk vliegen die drie weken zo om.

Om 10.00 uur vertrekt het vliegtuig met enige vertraging en binnen no-time vliegen we boven de oceaan.
Omdat we met de tijd mee vliegen duurt deze dag voor ons erg lang. (Het tijdsverschil met Nederland is 6 uur)
Na een goede vlucht en perfecte landing komen we om 16.15 uur aan op de luchthaven van Quito. Het is echter bijna 17.45 uur voordat we voorbij de douane zijn. Een voordeel daarbij was wel dat onze koffers als enige nog op de band lagen en we daar dus redelijk snel voorbij waren en we onze taxichauffeur al zagen staan.
Er moest een tweede taxi geregeld worden omdat we te veel bagage bij hadden voor een auto.
De heren hadden samen een taxi en de dames samen een taxi. We hebben meteen kennis gemaakt met de manier van rijden in deze stad. Strepen op de weg kennen ze bijna niet en als ze er al staan dan kunnen er toch best een aantal auto's meer naast elkaar.
De chauffeur van de heren had eigenlijk maar een goed oog volgens ons en dat was soms goed te merken. Zo nu en dan werd er een auto van de weg geduwd om maar vooraan te staan bij het stoplicht.
Bij het hotel aangekomen hadden de dames dezelfde weg afgelegd, maar onderweg toch hele andere dingen gezien. Waar wij heren een voetbalstadion ontdekt hadden, wisten de dames precies te vertellen dat je in Quito in een clinic hebt voor osteoporose en dat er een tandarts en een ziekenhuis op de route lagen.

Na op onze kamers onze spullen te hebben geinstalleerd, zijn we naar een restaurantje gegaan aan de straat La Ronda. Een gezellig typisch Ecuadoriaans/Spaans straatje. Het eten was prima. (We hebben het overigens nog niet aangedurft om aan de Cavia te beginnen...)
Met de taxi ook weer terug gegaan. Deze chauffeur wist niet precies waar het hotel lag, dus zo nu en dan hebben we enkele straten twee keer gehad en hebben we, om toch maar op de goede weg uit te komen, een stukje over de stoep gereden en de trap genomen.... in die taxi....

Om ongeveer 22.00 uur (dit wil zeggen dat het al 04.00 uur in de ochtend was in Nederland) gingen we slapen. En dat wil best lukken hoor na een paar weken Winterparadijs en een dag die 30 uur geduurd heeft.
De bedden zijn hier wel gemaakt voor het formaat 'Ecuadoriaantje' waardoor ik besloten heb om sokken aan te trekken omdat mijn voeten nogal een stukje over de rand heen steken. Ach ja we verzinnen overal wel weer een oplossing voor. ;-)

Adios!
Jacqueline en Pieter