De dag van de olifant

Waar in China het hele jaar in het teken kan staan van de olifant, stond dat bij ons deze dag. De lang gekoesterde tocht op deze dikhuiden zat in de planning. Na om 8.00 uur uitgechecked te hebben en alle spullen in de auto geladen te hebben, zijn we naar een klein dorpje gereden aan het Lak-meer (Lak Lake). Erno zag de eerste olifant door het meer lopen en meteen daarna kwamen de twee volgende exemplaren op ons af lopen. De auto werd geparkeerd en we liepen naar de opstapplaats van de olifant. Wij mochten met zijn vieren op het enige mannetje onder de olifanten. Son heeft nog snel een paar foto’s gemaakt voor de tocht begon. Het eerste deel liep door het kleine dorpje waar we door verschillende kinderen begroet en toegezwaaid werden. Na het tweede deel door het water gebanjerd te hebben zijn we van de olifant afgegaan. Uiteraard hebben we eerst nog een dikke nekhaar van de olifant veilig gesteld … ;-)
We zijn het dorpje nog even ingelopen en hebben wat informatie gekregen over de dagelijkse bezigheden van de mensen. Ook zagen we weer een aapje, deze zat hier niet voor de kunstjes, maar was het huisdier van de mensen daar. Ook niet helemaal lekker, maar goed….
De temperatuur was al weer aardig opgelopen toen we weer in de auto stapten op weg naar de grootste waterval van Vietnam (Dray Sap). Onderweg hebben we uiteraard weer geluncht en zijn we hier en daar gestopt om het “echte” Vietnamese leven te zien. Zo zijn we langs de weg gestopt waar verschillende mannen en vrouwen bezig waren om de rijst te oogsten. De vrouwen snijden de rijst en leggen het op stapels, die de mannen dan naar de auto’s brengen. We kregen ook nog een mooi verhaal te horen over de rijstmuis die in de rijstvelden voor komt. Als deze voor de oogst gevangen wordt brengt dat geluk en wordt deze muis op de bbq gelegd en opgegeten.
Deze bbq kwamen we vlak voor de lunch ook nog een keer tegen, langs de kant van de weg. Alleen toen niet voor de rijstmuis, maar voor de hond. Er hing een complete exemplaar aan een haak. We zijn hier naar binnen gegaan om te zien wat er van de ingewanden allemaal gemaakt werd. In het noorden blijkt het een delicatessen te zijn, dat wordt dus een woordenboek op zak houden om te voorkomen dat we daar aan moeten gaan geloven.
Op een brug waar we stonden te kijken naar de manier waarop ze hier zand winnen uit de rivier voor het bouwen van huizen, kwam een enorm grote roofvogel over vliegen. Volgens Son was het een ‘eagle’, welke soort arend het was, moeten we thuis nog maar eens bekijken.
In een klein dorpje waar we even later door kwamen, hielden we halt bij een (semi-) overdekte markt. Hier verkochten ze naast de gebruikelijke groente- en fruitsoorten ook vele soorten vis en vlees waar hier en daar wat extra vlees in de vorm van vliegen ‘aan vast’ zaten. Kim heeft nog geprobeerd hier een korte broek te kopen, maar haar maat was niet voorradig. Wel wist in no-time iedereen op de markt dat er een ‘vreemde’ familie over de markt liep waar iedereen wel naar wilde komen kijken of komen aanraken. Dit alles gebeurde allemaal heel vriendelijk. Zelfs de ’ontvoering’ van Kim die door Erno bevrijd werd, had alleen maar lachers tot gevolg.
Halverwege de middag kwamen we bij de grote waterval aan die voor een groot deel midden in de jungle lag. Via een paar mooie hangbruggen hebben we een groot deel van de waterval gezien die volgende maand (in de regenperiode) nog groter zal zijn.
Kim en Erno, thuis trouwe kijkers van Discovery chanel, zagen een overlevingstocht hier wel zitten.
Met een bamboestok en een stuk touw hadden ze al snel een hengel gemaakt. Sluitingen van cola-blikjes zouden de haakjes moeten gaan worden. We hebben ze toch maar mee naar huis genomen.
Tijdens de eerste week is namelijk al gebleken date en kommetje rijst al een overlevingsproject is…
Uiteindelijk hebben we in de avond in Buon Ma Thuot bereikt, waar Son weer een uitstekend hotel geregeld had.
Door de trage internetverbinding is het plaatsen van foto’s nu niet echt mogelijk. Dit verslag (met dat van morgen) zullen we dan ook pas Nha Trang plaatsen, maar een paar rust in de mailbox vinden jullie vast niet erg.. :-)