3 Dagen Halong Bay

Zondag 7 augustus
Richting Halong Bay

Al vroeg ging de weer de wekker voor de volgende fase van de vakantie. Nadat we gisteren van de hike waren teruggekomen, hebben we nog snel 5 kilo was ingeleverd die vanmorgen weer schoon was en dus mee ingepakt kon worden.
Voordat we echter naar het ontbijt gingen hadden we vandaag wat belangrijkers te doen. Vandaag is Jacqueline namelijk jarig en dat zal ze merken. We hebben haar gefeliciteerd en hebben de dikste kus die we voor handen hadden aan haar gegeven. We hadden vooraf al afgesproken in Nederland de verjaardag nog eens over te doen. De Local bus naar Halong Bay city wacht namelijk niet….
De bussen waar we tot dusver ingezeten hebben waren toch van een andere kwaliteit dan deze local bus. Maar ook dat is weer een belevenis op zich. We zaten met ons vieren incl. bagage op de twee achterste rijen van de bus. Voor de chauffeurs maakt het overigens niet uit of ze in een touringcar of in een local bus rijden, de rijstijl is in beide gevallen gevaarlijk te noemen. (respect voor Piet die dit land met de fiets doorkruist heeft, en ongetwijfeld de rijstijl van de auto’s, bussen en brommers herkent.) In de local bussen zit ook geen toilet, en als je 3,5 uur in deze bus zit over de Vietnamese wegen, moet er door onze kinderen geplast worden. Op de achterste bank met twee lege flessen water en een plastuit voor Kim, lossen we ook dat probleem weer op! Onderweg rijden we ook nog een tijdje gelijk op met een man op een brommer waarvan ons de bagage opviel. Achter op de scooter waren drie kooien bevestigd, met in iedere kooi ongeveer drie honden. Geen enkele seconde hebben wij gedacht dat deze man een grote tuin had en graag veel honden wilde. Wij dachten meer aan een grote vrieskist waarin deze dieren een eigen plaatsje zouden krijgen voor de komende drie maanden…..

Rond een uur of een kwamen we aan in Halong Bay city, waar volgens afspraak Son op ons stond te wachten om ons verder te helpen.
We hebben even moeten wachten terwijl hij alles voor ons ging regelen. In de tussentijd kregen wij een brochure te zien van hoe de dagen eruit zouden gaan zien. We kregen er al zin in….
Ons programma:
Dag 1; Bezoek en varen door de Halong Bay, waar we ‘s avonds op de boot gaan slapen.
Dag 2; Bezoek aan Cat Ba eiland met een hike van een paar uur in het N.P. op het eiland. Vervolgenzs zouden wij buiten het standaard programma om naar Monkey Island worden gebracht, waar we de tweede nacht zouden gaan doorbrengen in een bamboe bungalow op het strand.
Dag 3; Deze dag zouden we een stukje prive strand hebben om de laatste dagen van de vakantie wat te kunnen relaxen.
Na een tweede nacht op dat eiland en in de bungalow gaan we terug naar het vaste land en naar Hanoi.

We gaan dus met alle spullen aan boord en we krijgen een lunch, bezoeken een mooie cave (grot), mogen we nog wat zwemmen tussen de rotsen en hebben het goed naar onze zin…
Maar dan komt de ‘baas van de boot’ tegen iedereen vertellen , dat we niet de eerste m aar de tweede nacht op de boot zullen slapen. De eerste nacht zal overnacht worden in een hotel in Cat Ba city. Reden: een naderende Tyfoon, waardoor er geen enkele boot in de Halong Bay mag blijven. Daar zagen we onze plannen dus in een keer overboord gegooid worden.
Wat doen we nu? Kwaad worden heeft geen zin. We zijn tenslotte overgeleverd aan deze organisatie en dat zou alleen maar tegen ons gaan werken. Een andere keus hebben we ook al niet we kunnen de reden die ze opgeven nergens checken. Onze extra dag hier is in deze situatie en stuk minder interresant omdat we nu ipv een hele dag nog maar een uur of drie prive-strand tijd overhebben.
We moeten echter mee verder, want volgens de organisatie vaart er geen enkele boot meer uit vandaag. Zo zitten we drie kwartier later, na een bustocht van de ene naar de andere kant van het eiland in het Sunflower Two hotel. Hier komen verschillende ‘boten’ samen met op iedere boot toeristen die zich afvragen wat er aan de hand is. Het engels van de mensen van Joy travel is ineens niet meer zo goed en men wordt een beetje kwaad als mensen komen vragen waar ze aan toe zijn en hoe het verder moet. Wij hebben besloten dat we een extra dag hier in Halon Bay even af laten hangen van de verder ontwikkelingen.Vooral Pieter heeft er een vreemd gevoel bij….

Maandag 8 augustus
De volgende ochtend checken we al vroeg uit en gaan naar het ontbijt. De hike staat namelijk al vroeg op het programma. Het ontbijt bestaat ui 1 broodje (half baguette) een beetje boter en wat jam. Als Jacqueline vraagt om nog een broodje is het antwoord kort maar duidelijk…No!
We hebben nog wat koekjes en aan de overkant krijgen we een banaan(tje) aangeboden. Vervolgens gaat de bus naar het N.P. Na een lange zware klim zien we niet het beloofde, maar toch een redelijk mooi uitzicht over het N.P.
Goed vies door de modder komen we na 2 uur weer beneden aan.
Hier vernemen we al snel dat er door de ‘hevige’ regen van afgelopen nacht er een boot gezonken zou zijn waarbij 2 Vietnamezen zijn omgekomen. De overheid heeft daarom besloten dat er geen boten met ‘slapers’ in de Halong Bay mogen blijven de komende nacht.
Aangekomen in het hotel (waar de spullen nog stonden) wordt dit door onze ‘reisleider’ bevestigd.
Een groepje dat hierdoor ook een overnachting op de boot misloopt, komt dit verhaal zeer bekend voor. Navraag leert dat dit verhaal 3 dagen eerder ook al gebruikt is. Iedereen voelt zich behoorlijk voor de gek gehouden en verschillende mensen gaan zelf wat informatie inwinnen.
Bij de haven worden nog steeds overnachtingen op een boot aangeboden en van een gezonken schip met slachtoffers hebben ze al helemaal niets gehoord…
Ook nu geldt echter weer, we hebben deze tour geboekt in Ninh Binh, hebben alles al betaald en kunnen ook nu niet veel meer doen.
Omdat er ergens bij China wel een tyfoon ronddwaalt besluiten we maar mee te doen met het alternatieve programma. We gaan met de boot naar Monkey Island om te zwemmen. Morgen gaan we weer varen, kayakken en worden we naar het vaste land gebracht en afgezet in Hanoi. We hebben maar besloten de extra dag Halong Bay te schrappen voor we met nog meer verrassingen te maken krijgen. Laten we hopen dat het programma van morgen wel is zoals ze nu aangeven.

In het hotel bestond het diner uit precies dezelfde gerechten als gisteren, dat beloofd weer veel goeds voor het ontbijt.

Dinsdag 9 augustus

Al vroeg opgestaan omdat we snel met de bus mee moeten om een boot te halen, anders zouden ze vanwege het ‘verbod’ wel eens op kunnen zijn. Goed, ons inmiddels bekende ontbijt hebben we op, dat kost gelukkig niet veel tijd…en dan naar de bus… Maar er is geen bus. Anderhalf uur later dan afgesproken komt de bus aan en worden we naar de haven gebracht waar (uiteraard) nog volop boten aanwezig zijn. Ook op het water een stukje verderop, liggen boten voor anker. Die zullen hier toch niet… Niet langer moeilijk over doen denken we maar, we zitten op de boot en de Halong Bay is echt schitterend (we zouden bijna nog vergeten hiervan te genieten). We genieten dus volop van het natuurschoon om ons heen en lachen veel met onze lotgenoten over de situatie waar we nu in zitten.

Al met al hebben we dus nog best een aantal dagen over en gaan we in Hanoi bekijken of we misschien toch ook nog naar of richting Sapa gaan. We willen graag de bergvolkeren in hun klederdracht zien. Dit is het enige wat we enigszins gemist hebben tijdens onze hike van vorige week. We gaan dus hier op de boot maar eens links en rechts informeren.

Zo links en rechts kijkend op de boot zit hier zowat de hele wereld bij elkaar. Een groep Spanjaarden, een stel uit Litouwen, een stel uit New Zealand, een jongen uit Zuid-Korea, een Duitse man die inmiddels in Australië woont, jongens uit Oostenrijk, 2 Nederlanders en een stel uit Australië die samen met zijn vader uit Vietnam rondreizen. Zeker de Vietnamese vader heeft erg veel informatie en kan het Vietnamees ook goed vertalen naar het Engels. Eerder in deze weken hebben we ook al mensen uit China en Amerika ontmoet. Hoezo gaat er een wereld voor Kim en Erno open.

Inmiddels heeft de boot het anker uitgegooid en krijgen we de gelegenheid om te kayakken. Natuurlijk maken we daar graag gebruik van. Binnen een paar minuten peddelen we tussen de rotsen door en gaan we onder een rots (dezelfde als 2 dagen geleden) een grot in. Hierna gaan we terug naar het vaste land.
Eenmaal terug in Halong City zien we Son lopen, de persoon die dit programma voor ons heeft samen gesteld. We spreken hem aan en regelt een taxi naar een restaurant waar wij de lunch gaan nuttigen. Daar zou hij ook naar toekomen en de klachten mee opschrijven.
Na een half uur wachten bellen we hem nog een keer. Ineens weet hij niet mee wie we zijn. We vragen hem nog een keer naar het restaurant te komen, maar meneer kan niet, hij zit namelijk al op een boot.
Natuurlijk balend van het feit met deze oplichter te maken gehad te hebben, stappen we mee in de bus naar Hanoi. We hebben de schoonheid van de Halong Bay zeker gezien en willen de rest van de vakantie niet door een persoon laten verpesten.
Na een busreis van 3,5 uur als sardientjes in een blikje, komen we aan in Hanoi. We verlaten de bus via de achterruit en gaan direct naar een tourist office. Omdat we nu nog wat dagen over hebben en we de vakantie mooi willen afsluiten, gaan we toch nog 2 dagen naar Sapa. Hanoi bekijken we dan morgen en zaterdag wel weer.
Hoewel er mensen zijn die hun best ervoor hebben gedaan, is onze vakantie totaal niet verpest en gaan we ook die laatste dagen volop genieten.

We sluiten dit verslag af met 1 tip voor toekomstige Vietnam-reizigers: mijd in de Halong Bay Joy Travel of een contactpersoon met de naam Son en de Halong Bay zal nog mooier zijn dan hoe wij hem al ervaren hebben!