Het eerste dagje binnenland
Door: pieterjacquelinekimerno
Blijf op de hoogte en volg Pieter, Jacqueline, Kim & Erno
22 Juli 2011 | Vietnam, Lak Ea Gam
Als alle beloften die ‘San’ gisterenavond bij de boeking voor de drie daagse tocht gedaan heeft uitkomen, staan we deze ochtend aan het begin van ons avontuur dat ‘speciaal’ voor ons gezin is samengesteld. Hierbij gaan een flink aantal activiteiten plaats vinden die we vooraf al op onze wensenlijst hadden staan. We hebben het ontbijt op bij het hotel waar we gisteren niet meer terecht konden. Het hotel waar we geslapen hebben, bood geen ontbijt aan namelijk.
We hadden voor dat eerste hotel gekozen omdat daar ‘pindakaas’ op het menu stond tijdens het ontbijt, dus ………… eind goed- al goed.
Na het ontbijt zijn we snel terug gelopen naar de overkant, waar onze gids voor de komende drie dagen al klaar stond. We werden voorgesteld aan de chauffeur, maar die naam zijn we hellaas snel vergeten. (zullen we morgen nog eens vragen.)
De auto was ook nog een stuk groter dan de auto die in eerste instantie was voorgesteld. In dit busje kunnen wij het de komende drie dagen wel vol gaan houden.
De eerste punten die we bezochten waren een oud station en een wijk met huizen die dateren uit de periode dat Dalat door de Fransen ‘ontdekt’ en opgebouwd werd.
Deze huizen verwachten wij dan ook niet hier, maar eerder in Europa. Na deze geschiedenisles over de Fransen, was het tijd voor het eerste actiemoment van de dag.
We zijn naar Da Tan La-waterval gereden, waar we d.m.v. een rodelbaan bij de waterval uitkwamen. Het was er verschrikkelijk druk. Wij waren de enige Europeanen tussen alleen maar Vietnamesen. Kim heeft dit vooral moeten ‘ontgelden’ omdat ze met iedereen op de foto moest of in haar wang geknepen werd. Ze heeft er wel wat ster-allures door gekregen. Want i.p.v. dit vervelend te gaan vinden is ze gaan turven hoeveel foto’s er van haar gemaakt worden. (De teller staat nu op 18).
In de wachtrij voor de rodelbaan worden hier overigens dezelfde praktijken aangehouden als op de scooters in HCMC; de brutaalsten gaan eerst….
Ons laatste bezoekje in Dalat was aan het Crazy House. Dit is een hotel dat door een Russische architect ontworpen is en haar naam eer aan doet. Geen enkele muur is recht en de meest vreemde vormen, vormen samen een woning.
Na dit gekke huis hebben we Dalat verlaten en zijn we naar Buon Ma Tout gereden. Hier zijn we vandaag niet meer aangekomen omdat we onderweg de nodige bezienswaardigheden aan hebben gedaan. Een van de eerste is de ‘Elephant-waterfall’ die we zowel van de boven- als de onderkant konden bekijken. Dit laatste wel pas na een best moeilijke afdaling over smalle gladde, natte stenen. In hetzelfde dorpje Nam Ban hebben we een lunch gegeten en zijn we naar een fabriek gegaan waar zijderups coconnen ‘los’ gehaald en verwerkt werden tot bruikbaar zijdedraad voor sjaals, tafelkleden etc. etc. Opweg naar het plaatsje waar we de nacht door gaan brengen zijn we nog bij een aantal families thuis langs gegaan om de verschillende fases te zien van zijderups tot cocon.
Ook zijn we nog gestopt bij een bamboe brug, een koffie plantage en op een paar mooie uitzichtpunten waar San weer het een en ander te vertellen had.
Rond de klok van 18.00 uur kwamen we aan in Lak, waar we Fried Noodels kregen. Op onze kamer (met airco) zijn we vervolgens gaan slapen.
We hadden voor dat eerste hotel gekozen omdat daar ‘pindakaas’ op het menu stond tijdens het ontbijt, dus ………… eind goed- al goed.
Na het ontbijt zijn we snel terug gelopen naar de overkant, waar onze gids voor de komende drie dagen al klaar stond. We werden voorgesteld aan de chauffeur, maar die naam zijn we hellaas snel vergeten. (zullen we morgen nog eens vragen.)
De auto was ook nog een stuk groter dan de auto die in eerste instantie was voorgesteld. In dit busje kunnen wij het de komende drie dagen wel vol gaan houden.
De eerste punten die we bezochten waren een oud station en een wijk met huizen die dateren uit de periode dat Dalat door de Fransen ‘ontdekt’ en opgebouwd werd.
Deze huizen verwachten wij dan ook niet hier, maar eerder in Europa. Na deze geschiedenisles over de Fransen, was het tijd voor het eerste actiemoment van de dag.
We zijn naar Da Tan La-waterval gereden, waar we d.m.v. een rodelbaan bij de waterval uitkwamen. Het was er verschrikkelijk druk. Wij waren de enige Europeanen tussen alleen maar Vietnamesen. Kim heeft dit vooral moeten ‘ontgelden’ omdat ze met iedereen op de foto moest of in haar wang geknepen werd. Ze heeft er wel wat ster-allures door gekregen. Want i.p.v. dit vervelend te gaan vinden is ze gaan turven hoeveel foto’s er van haar gemaakt worden. (De teller staat nu op 18).
In de wachtrij voor de rodelbaan worden hier overigens dezelfde praktijken aangehouden als op de scooters in HCMC; de brutaalsten gaan eerst….
Ons laatste bezoekje in Dalat was aan het Crazy House. Dit is een hotel dat door een Russische architect ontworpen is en haar naam eer aan doet. Geen enkele muur is recht en de meest vreemde vormen, vormen samen een woning.
Na dit gekke huis hebben we Dalat verlaten en zijn we naar Buon Ma Tout gereden. Hier zijn we vandaag niet meer aangekomen omdat we onderweg de nodige bezienswaardigheden aan hebben gedaan. Een van de eerste is de ‘Elephant-waterfall’ die we zowel van de boven- als de onderkant konden bekijken. Dit laatste wel pas na een best moeilijke afdaling over smalle gladde, natte stenen. In hetzelfde dorpje Nam Ban hebben we een lunch gegeten en zijn we naar een fabriek gegaan waar zijderups coconnen ‘los’ gehaald en verwerkt werden tot bruikbaar zijdedraad voor sjaals, tafelkleden etc. etc. Opweg naar het plaatsje waar we de nacht door gaan brengen zijn we nog bij een aantal families thuis langs gegaan om de verschillende fases te zien van zijderups tot cocon.
Ook zijn we nog gestopt bij een bamboe brug, een koffie plantage en op een paar mooie uitzichtpunten waar San weer het een en ander te vertellen had.
Rond de klok van 18.00 uur kwamen we aan in Lak, waar we Fried Noodels kregen. Op onze kamer (met airco) zijn we vervolgens gaan slapen.
-
23 Juli 2011 - 11:19
De Damwijkjes:
Tjonge, jonge, wat een avonturen; hebben wij maar een simpel bestaan op dit moment...de kermis als enigste verzetje!
Vandaag laatste werkdag voor Tuur en de kids, dus onze koffers staan ook klaar.
Geniet weer van alles wat op je pad komt!
-
23 Juli 2011 - 16:42
Tantes En Mirte:
Wat een avonturen zeg! Superleuk om te lezen. Wij krijgen er ook erg veel zin in, maar dat zal nog wel een aantal jaren duren voordat we zo'n reis kunnen maken met de kleine Mirte. Maar wij denken dat ze olifantje rijden ook erg leuk zal vinden. Veel plezier de komende dagen met San.
Tot mails.
Knuffel van de meiden uit Waalwijk
-
23 Juli 2011 - 21:22
Smam:
hoi hoi hoi weer een avontuur ik blijf jullie volgen !!!!!!!!!
dikke knuffel smam -
24 Juli 2011 - 09:24
Annette:
Wat een avonturen.....Het enige avontuur wat wij hebben is de verbouwing van de zolder.....
Veel plezier nog en we blijven jullie verhalen lezen....
Kus familie Van Biljouw
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
