Diakopto-Athene

Zondag 27 juli 2014
Omdat we gisteren Olimpia bezocht hebben stond er voor vandaag weer een reisdag gepland. Nu zijn de reisdagen niet zo lang als we gewend waren van onze vorige reizen naar Vietnam en Ecuador, dus die 178 km van Kaiafas naar Diakofto waren ook in een vloek en een zucht gebeurd. Tijd genoeg om in de middag nog even in de zee te gaan zwemmen. (Of het echt als zee vermeld staat in de boeken weet ik niet maar het was in ieder geval zout...)
Uiteraard hebben we eerst even bezit genomen van ons nieuwe onderkomen voor de komende twee nachten. In vergelijking met de vorige twee weer een compleet andere kamer, tot nu toe duidelijk de grootste van de drie. En dat was nou net niet wat we verwacht hadden toen we de straat van het hotel in kwamen rijden...
Zo zie je maar dat ook in Griekenland de mooiste verrassingen achter de voordeuren verscholen liggen. Twee kamers een badkamer, een keukentje en twee terrassen. Een mooi zwembad op 30 meter van de voordeur en de zee op loopafstand. Aan het kleine haventje hebben we voor onze eerste duik in het zoute water nog een heerlijke clubsandwich gegeten.
Toen we even later onze slippers bij een strandstoel achter lieten en de zee inliepen, kwamen we er achter dat op dat grove kiezelstrand een paar waterschoenen goed van pas waren gekomen... Snel de duikbril opgezet en een snorkel in onze mond geplaatst zodat we horizontaal op het water konden blijven zwemmen/dobberen en daarmee geen last meer hadden van de stenen en de vele pinegels.
Een heel groot scala aan gekleurde vissen hebben we niet gezien, maar toch genoeg moois om de smaak van het snorkelen weer helemaal te pakken te hebben.
Samen met Kim ook weer wat gedoken met de snorkel wat allemaal weer super ging...! Erno heeft dit laatste ivm zijn gevoelige oren niet mee gedaan helaas.
Na het snorkelen ben ik dan ook samen met Erno naar het hotel terug gegaan om daar in het zwembad wat met hem te gaan ravotten terwijl onze strand-diva's de zon nog even haar werk lieten doen....

In de avond hebben we in het centrum weer een restaurant opgezocht, waar we ook vandaag weer te horen kregen wat er allemaal NIET besteld kon worden van de kaart. Om te zien wat er wel voorradig was mochten we met z'n vieren even meelopen naar de keuken om te kijken wat alles een beetje was. En daar stonden we dan met het hele gezin in de keuken van een restaurant om te zien wat ze voor ons allemaal konden opwarmen.....
Het heeft ons ook vandaag weer allemaal goed gesmaakt. Kim had er wat meer moeite mee om alles weg gewerkt te krijgen. Niet dat het niet lekker was, maar die poes die steeds rond onze tafel liep vond ze maar niets.... Haar bord moest het bijna ontgelden toen de poes onverwacht onder haar benen doorliep. Volgens oud Grieks gebruik worden er borden kapot gegooid, maar of dat is als er een poes tegen je been aan liep durf ik alleen maar te betwijfelen. Ik vraag me überhaupt af of dit nog wel gedaan wordt....
Na een heerlijke avondwandeling naar het hotel zijn we het in bed gedoken. Morgen gaan we een treinreisje maken. De tickets zijn al gereserveerd. We moeten er alleen nog maar voor zorgen dat we om 08.45 uur op het station staan!!!

Maandag 28 juli 2014
Ook tijdens deze reis weer een dag waarop een treinreis gemaakt wordt door een mooi stukje ongerepte natuur. Waar we in Ecuador de 'Duivelsneus' met een trein op en af zijn gegaan, hebben we hier in Griekenland de treinreis van Diakofto naar Kalavrita en terug genomen. De beklimmingen waren nog net niet steil genoeg waardoor de trein het wel in een keer kon, maar de afgronden en kliffen waar we langs reden waren minstens zo diep en hoog als die van de treinreis in Ecuador. Regelmatig moest je na het maken van een foto hangend buiten het raam van de trein, snel weer naar binnen schieten omdat de ruimte tussen de rotswanden en de trein het niet toeliet om even lekker uit het raam te blijven hangen. Een stuk voorbij de helft was er nog een ander station (Mega Spileon) waar we uit hadden kunnen stappen, maar dat hebben we niet gedaan. Het stuk wat na dat station kwam tot het eindstation was echter een stuk minder indrukwekkend. In Kalavrita (dit is een wintersportplaatsje in Griekenland..... Ja ja....je hoort het goed EEN WINTERSPORTPLAATSJE!!!!) hebben we onder het genot van een heerlijke fles water, een cappuccino, een thee en een citroen frisdrank, een trein overgeslagen alvorens we weer mee terug naar beneden gingen.
Op de terugweg mochten de ramen eigenlijk al helemaal niet meer open. We zaten nu namelijk vlak achter de machinist, die daar vanuit zijn positie nog beter op kon letten. Voordeel was wel dat we nu ook mee voor de trein uit konden kijken en zelfs zo nu en dan op mooie dingen gewezen werden.

Eenmaal weer terug in Diakofto zijn we naar een mini market gegaan waar we wat ingrediënten gehaald hebben voor een heerlijk omelet. In ons appartement hadden we tenslotte een keuken waar we zelf iets lekkers konden bereiden. Voor het eerst in deze vakantie hebben we dat dus ook gedaan.
Na de lunch hebben we een soort siësta gehouden omdat het de laatste dagen best vroeg was iedere morgen en omdat het zwembad bij het hotel tussen 15.00-17.30 uur niet open was. Wat hier de reden van was..... ik zou het echt niet weten!!!
Toen de ogen en het zwembad weer open waren hebben we uiteraard nog even genoten van het zwembad omdat we de komende twee dagen in Athene geen zwembad bij het hotel hebben....
Het avondeten hebben we op dezelfde plaats genoten als waar we gisteren onze clubsandwich op hadden. Heerlijk tot een uurtje of 22.00 uur aan de haven bij een temperatuur van nog zeker 20-25 graden en een heerlijk zeebriesje.
Ik geloof dat iedereen zich daar wel een voorstelling van zou moeten kunnen maken....
En dit ook nog allemaal in de wetenschap dat de straten in Tilburg / Udenhout deze dag door overvloedige regenval helemaal blank hebben gestaan...

Dinsdag 29 juli 2014
Vandaag de laatste dag met onze Nissan Micra. We rijden naar Athene waar we de auto weer gaan inleveren en ons met de benenwagen verder voortbewegen door de stad.
Deze dag voor de verandering dus maar eens wat later begonnen. Door de warmte al wel vroeg wakker maar gewoon stug in bed blijven liggen want dat was afgesproken.... Toen iedereen uiteindelijk al even naar het plafond lag te kijken hebben we de koffers ingepakt, de auto gehaald, deze ingeladen en zijn we de sleutel in gaan leveren en hebben we nog een ontbijtje genuttigd. Een ontbijt dat net als gisteren erg goed geregeld was. Vers brood, tosti's ham-kaas, verse jus d'orange een gekookt eitje en natuurlijk Griekse yoghurt. Ook vandaag werd weer trots gemeld dat de sinaasappeljam door moeder zelf gemaakt was! Je kon de schillen zelfs nog proeven, zo vers. Nu zaten de schillen er geraspt er ook gewoon doorheen, dus dat was ook niet gek. Het was een werkelijk heerlijke jam. Ik weet niet of 'moeder' het leuk vond, maar wij hebben die jam met lepels tegelijk door de Griekse yoghurt gemengd...

De reis waar we rond de klok van tien uur aan begonnen was iets meer dan 160 km lang. Onderweg hadden we het plan te stoppen bij het kanaal van Korinthos. Dit zou halverwege de route zijn en dat knappe stukje graafwerk wilden de kinderen ook wel graag zien.
In kilometers zal het inderdaad de helft geweest zijn. Maar de snelweg van Diakopto naar Korinthos was op een paar kilometer na opengebroken waar de tweede helft richting Athene driebaans was zonder opbrekingen. Alleen de drukte in de stad zelf kostte ons nog wat tijd.
Maar we waren dus bij het kanaal. Het blijft toch bijzonder indrukwekkend om te zien hoe dat eruit ziet. Zeker met de wetenschap in het achterhoofd dat het allemaal met de hand gegraven is.
Daar hebben we de auto weer voorzien van dezelfde hoeveelheid benzine als toen we hem kregen en hebben we vervolgens de auto midden in Athene ingeleverd. Omdat deze locatie van Europcar geen parkeerplaats of parkeerhavens voor de deur had hebben we hem maar gelijk zowat in de etalage gereden..... Wij waren die 'kar' tenminste kwijt. De rest mochten ze zelf doen.
Met de taxi naar het hotel waar we nog tijd genoeg over hadden om nog ergens naar toe te gaan.
We besloten met de metro naar de Akropolis te gaan, waar we vervolgens ook vrij snel uit het metrostation stapte. Gelijk naar de ingang gelopen waar we aangesproken werden door iemand die rondritten verzorgde op segway's.
Dat zijn van die 'automatische' vervoersmiddelen op twee wielen waar je alleen op staat en door je handvat als een joystick te bewegen ook alle kanten mee op kan rijden. De kinderen vonden dat helemaal geweldig en we besloten dit om kwart over zes te gaan doen. Eerst gingen we zelf op eigen kracht nog even naar boven om de Akropolis te bekijken. Met temperaturen van rond de 40 graden was dat nog een hele klus.
We zijn boven geweest en hebben gezien dat de steigers het eeuwenoude gebouw nog goed overeind houden. Maar steigers of niet, wat is dat toch bijzonder indrukwekkend als je dat van dichtbij allemaal zo groots ziet. Enorme pilaren waarbij je op het moment dat je er naast staat afvraagt hoe ze dat in die tijd ooit zo gebouwd kunnen hebben.... Theaters waarbij de akoestiek zo goed is dat er eigenlijk niets of niemand hoeft te versterken....
Omdat er boven bij de Akropolis weinig tot geen beschutting is zijn we, na alles gezien te hebben, maar weer naar beneden gelopen. En dan nog maar eens tegen elkaar zeggen dat we toch wel erg mooi weer hebben getroffen en dat de straten in Tilburg / Udenhout op deze zelfde dag helemaal blank hebben staan... ;-)
Voordat we ons op de afgesproken tijd bij de Segway's zijn gaan melden was er nog net tijd om het vochtgehalte weer terug op peil te brengen, want je verliest wat vocht bij zo'n wandelingetje naar boven...
Het was 200 meter lopen naar het startpunt van de Segway tocht. Daar kregen we eerst een minuut of 20 rijles voordat we echt de straat op gingen met onze tweewieler. Je had de gezichten van Erno en Kim moeten zien toen ze eenmaal op weg waren met die dingen. Een kinderhand is gauw gevuld zullen we maar zeggen.
We zijn een berg opgereden waarvandaan het uitzicht op de berg van de Akropolis erg mooi was. Hierna hebben we nog een aantal plaatsen aangedaan waarbij 'het symbool van de oude Grieken' erg mooi te zien was. Of Kim en Erno daar op dat moment ook oog voor gehad hebben betwijfel ik ten zeerste...
Na een uurtje rondrijden op de Segway's was de tocht ten einde. erno wist ons nog te vertellen dat dit één van de dingen was die hij op zijn 'todo-list' had staan. Of hij dat item er nu ook vanaf zal halen betwijfel ik. Hij zal het verplaatsen naar zijn 'do-it-again-list'!!!

We hebben de winkelstraatjes rondom de Akropolis wat doorgelopen en hebben op een gezellig pleintje wat gegeten. We kregen na afloop nog een klein 'borreltje' (uiteraard voor Kim en Erno wat anders dan voor ons) waarmee we op een net zo leuke tweede week Griekenland geproost hebben als de eerste.

Na het eten was het inmiddels al donker en hebben we de grote attracties van Athene 'bij nacht' bekeken. Ook dat ziet er altijd wel stoer uit als dat allemaal zo uitgelicht wordt. Nadeel van het donker is dat je de oneffenheden op je pad niet altijd goed ziet en zo kletterde ik met de camera in de hand tegen de grond.
Ik moet zeggen dat ik het bijzonder netjes vond van Jacqueline, Kim en Erno dat ze me pas echt begonnen uit te lachen toen bleek dat de camera het nog deed en zelfs niet eens beschadigd was...
Tja, je offert je knieën, ellebogen en handen maar op als je de camera kan beschermen. (Gelukkig viel ook dat allemaal wel mee. Anders had ik het ook niet in dit verslag gezet natuurlijk....)

De metro bracht ons terug in de buurt van het hotel waar we zijn gaan slapen. Het was tenslotte al weer woensdag geworden......

Woensdag 30 juli 2014
In een behoorlijk gehorig hotel hebben we uitgeslapen tot een uurtje of half elf.....dat was lang geleden en zal ook de komende nacht zeker niet het geval zijn....
De vlucht naar Lesbos staat om 05.00 uur gepland......
Maar eerst nog een aantal uurtjes Athene!!!